Πρόγραμμα Δραστηριοτήτων Οκτωβρίου - Νοεμβρίου 2021!!

Πληροφορίες εδώ!!

ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ

Η ορειβασία αποτελεί την πλέον δύσκολη μορφή της πεζοπορίας. Συνήθης στόχος της ορειβασίας είναι η κατάκτηση κάποιας κορυφής.

Στην ορειβασία η απόσταση δεν παίζει ουσιαστικό ρόλο έχει όμως παρατηρηθεί ότι κατά μέσο όρο διανύονται 2 – 3 χλμ. την ώρα. Πιο σημαντικό στοιχείο είναι ότι ανά ώρα καλύπτονται περίπου 300 μέτρα υψομετρικής διαφοράς που σημαίνει ότι για να ανέβει κανείς 1000 μέτρα απαιτούνται περίπου 4 ώρες μαζί με τις στάσεις. Μια συνήθης ορειβατική ανάβαση διαρκεί 7 – 10 ώρες μαζί με την επιστροφή.

Ο εξοπλισμός ειδικά την χειμερινή περίοδο πρέπει να είναι πλήρης και πολλές φορές συμπληρώνεται με τα crampons (σκάρες με καρφιά που τοποθετούνται κάτω από τα παπούτσια για το περπάτημα σε πάγο) και με το piolet (ειδικό μπαστούνι με αιχμηρές άκρες για ασφάλεια σε παγωμένο χιόνι). Ένα καλό σακίδιο και τα ειδικά ορειβατικά ρούχα συμπληρώνουν τον εξοπλισμό

Τα άτομα που θα ασχοληθούν με την ορειβασία πρέπει να είναι απολύτως υγιή σε άριστη φυσική κατάσταση και να έχουν περάσει από τα δύο προηγούμενα στάδια της απλής και της ορεινής πεζοπορίας. Η πείρα και η μακρόχρονη ενασχόληση με την ορειβασία είναι σημαντικά. Στα πρώτα στάδια που θα ασχοληθεί κανείς με ορειβασία σκόπιμο είναι να ακολουθήσει κάποιο ορειβατικό σωματείο προκειμένου να εξοικειωθεί με τη βοήθεια έμπειρων ορειβατών.
Παρακάτω κατατάσσονται σε πίνακα τα χαρακτηριστικά της κάθε κατηγορίας πεζοπορίας.

Η επαφή του ορειβάτη με τις αντίξοες συνθήκες του βουνού, ο αγώνας για να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να ανέβει στην κορφή, η αλληλεγγύη με τους συντρόφους του, η άγρια ομορφιά του ορεινού τοπίου, σηματοδοτούν τις ουσιαστικές διαστάσεις της ορειβασίας. Το βουνό απαιτεί συνεργασία μυαλού και σώματος. Ανακαλύπτουμε τις απεριόριστες δυνατότητες που κρύβονται μέσα μας και σιγά σιγά μέσα από τη διαδικασία της ορειβασίας, ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας. Μέσα στην παγωμένη ατμόσφαιρα του βουνού, ανακαλύπτουμε πόσο ζεστό είναι το χαμόγελο του συντρόφου μας, βιώνουμε το πραγματικό νόημα της συνεργασίας.

Σκαρφαλώνοντας βήμα – βήμα τις αιχμηρές κορφές, κάπου ανάμεσα στον ουρανό και στη γη, κάπου ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, ο ορειβάτης ζει τις μεγαλύτερες συγκινήσεις του. Αναζητά την πραγματική περιπέτεια, ακολουθώντας την συναρπαστική πορεία απελευθέρωσης από τις φοβίες του σύγχρονου πολιτισμένου ανθρώπου.

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε δεν είναι λίγες: ο ατέλειωτος ανήφορος, η απόκρημνη ορθοπλαγιά, το παγωμένο χιόνι, ο κάθετος πάγος. Και ακόμα οι κίνδυνοι που παραμονεύουν πίσω απ’ τις δυσκολίες αυτές: η θύελλα, η λιθόπτωση, η χιονοστιβάδα, η έλλειψη οξυγόνου. Ο πραγματικός ορειβάτης έρχεται αντιμέτωπος με όλες αυτές τις δυσκολίες και τους κίνδυνους χωρίς να τρομοκρατείται από κανέναν.

Στα τελευταία χρόνια η ορειβασία έχει αναπτυχθεί τόσο ώστε έχει αποκτήσει διάφορους επιμέρους τομείς, με ορισμένους απ’ αυτούς να έχουν αναχθεί σε αυτόνομα αθλήματα:

Η αναρρίχηση βράχου είναι από τους πιο δημοφιλείς τομείς της ορειβασίας. Πολλοί ασχολούνται αποκλειστικά με αυτήν χωρίς να ενδιαφέρονται για τα βουνά και τις κορφές τους. Και αυτή, με τη σειρά της, έχει αποκτήσει αρκετούς επί μέρους τομείς όπως η αγωνιστική αναρρίχηση, η αθλητική αναρρίχηση, η αναρρίχηση περιπέτειας, η αναρρίχηση μεγάλων ορθοπλαγιών, η τεχνητή αναρρίχηση, η μοναχική αναρρίχηση, η μοναχική αναρρίχηση χωρίς χρήση ασφαλιστικών μέσων, η αναρρίχηση πολύ χαμηλών βράχων, η αναρρίχηση τεχνιτών τοίχων.

Ακόμα άλλοι τομείς της ορειβασίας είναι η αναρρίχηση πάγου (παγοκαταρακτών), ο Αλπινισμός (πολύ δύσκολη ορειβασία με αναρρίχηση χιονιού, βράχου, πάγου σε χιονισμένο πεδίο), ο Ιμαλαϊσμός (αναβάσεις σε κορφές με υψόμετρο πάνω από 7.000m, αντιμετωπίζοντας έλλειψη οξυγόνου), το ορειβατικό σκι (αναβάσεις και καταβάσεις, στο παρθένο χιόνι των βουνών, σε περιοχές μακριά από χιονοδρομικά κέντρα), η διάσχιση φαραγγιών και φυσικά το απλό περπάτημα στα βουνά, η ορεινή πεζοπορία.

Τα περισσότερα μέλη των ορειβατικών συλλόγων ασχολούνται κύρια με τη ορεινή πεζοπορία, μια ήπια δραστηριότητα που φέρνει όμως τον άνθρωπο κοντά στην ομορφιά της ορεινής φύσης. Ορεινή πεζοπορία είναι η ανάβαση σε ένα βουνό από βατά και εύκολα μονοπάτια αποφεύγοντας τις δυσκολίες και χωρίς, τις περισσότερες φορές, στόχο την κατάκτηση της πιο ψηλής κορυφής. Είναι αναβάσεις σε βουνά χωρίς χιόνι ή πιο σπάνια, απλές χειμερινές αναβάσεις. Όμως και στον αντίποδα, την αναρρίχηση, η εξειδίκευση μας εκπλήσσει: Είναι πια πολύ πιθανό να συναντήσετε κάποιο αναρριχητή που θα σας πει πως “δεν ασχολούμαι με την ορειβασία, παρά μόνο με την αναρρίχηση βράχου σε οργανωμένα πεδία μιας σχοινιάς”. Η ορειβασία έχει πολλούς διαφορετικούς επιμέρους τομείς και δεν είναι κατακριτέα καμία μονομερής ενασχόληση. Ο καθένας ασχολείται με αυτό που πραγματικά του αρέσει και τον γεμίζει.

Ο ολοκληρωμένος ορειβάτης, τέλος, αυτός που θέλει να γνωρίζει και να κινείται στο βουνό άνετα, πρέπει να διαθέτει πολυσύνθετες γνώσεις και ικανότητες. Θα πρέπει να είναι καλός ορεινός πεζοπόρος, καλός αναρριχητής βράχου, χιονιού και πάγου και καλός χιονοδρόμος ώστε να κινείται άνετα και γρήγορα στο βουνό. Προπάντων ο ορειβάτης θα πρέπει να είναι άριστος γνώστης του βουνού και να ενεργεί πάντα λογικά και ψύχραιμα. Η σωστή εκτίμηση των συνθηκών και των προσωπικών μας ικανοτήτων, γνώσεων και εξοπλισμού, έχει καταλυτική σημασία για το αν θα ζήσουμε μια ευχάριστη περιπέτεια στο βουνό ή θα εμπλακούμε σ’ έναν τραγικό αγώνα επιβίωσης.

Ένας ολοκληρωμένος ορειβάτης πρέπει να είναι εφοδιασμένος με έναν ιδανικό συνδυασμό, γνώσεων, εξοπλισμού και σωματικών και ψυχικών ικανοτήτων.

πηγές: 1) Σωματείο Ελλήνων Οδηγών Βουνού, 2) Πεζοπορία